Ο κος Νίκος Μπίστης, μίλησε στο Ρ/Σ Παραπολιτικά 90.1 Fm στην εκπομπή “901 Κεντροαριστερά στα FM” με το δημοσιογράφο Ανδρέα Παπαδόπουλο.
Μεταξύ άλλων, είπε:
Ερωτηθείς αν πιστεύει ότι για την μη κατάκτηση της τρίτης θέσης από το ΠΑΣΟΚ ευθύνεται ο κ. Παπανδρέου
Ν.ΜΠΙΣΤΗΣ: Για αυτό ακριβώς ευθύνεται ο Γ. Παπανδρέου. Υπάρχουν και άλλα ζητήματα που αξίζουν να συζητήσουμε πιο σοβαρά από τον Γ. Παπανδρέου για την πορεία της Κεντροαριστεράς εννοώ αλλά για την συγκεκριμένη περίπτωση η ευθύνη του είναι κολοσσιαία.
Εγώ δεν ισχυρίζομαι ότι το ποσοστό όλο που πήρε ο Γ. Παπανδρέου θα πήγαινε στο ΠΑΣΟΚ, το μισό όμως θα πήγαινε αλλά δεν είναι πάλι αυτό το θέμα. Άλλη δυναμική θα υπήρχε αν δεν υπήρχε ένα πισώπλατο χτύπημα δέκα μέρες πριν αρχίσει η εκλογική περίοδος .
Ο ενδιάμεσος χώρος που απογοητευμένος από τον κατακερματισμό της Αριστεράς που είναι άλλο θέμα, πήγαινε να ψηφίσει πολύ εύκολα πήγαινε στο ΠΟΤΑΜΙ πια διότι και ο εκλογικός πολιτικός λόγος ο δικός μας έγινε πάρα πολύ ΠΑΣΟΚοκεντικός αναγκαστικά, εσωστρεφής.
Ακόμα και εγώ που δεν είμαι αυτής της γραμμής καταλαβαίνετε ότι όταν πήγαινα στην επαρχία για να μιλήσω ήμουνα υποχρεωμένος να μιλάω περισσότερο στον κόσμο του ΠΑΣΟΚ και λιγότερο στον κόσμο της Κεντροαριστεράς ο οποίος μπροστά σε αυτή την κατάσταση, απογοητευμένος, ούτως ή άλλως από τον κατακερματισμό που είχε προηγηθεί, ένα τμήμα του πήγαινε εύκολα στο ΠΟΤΑΜΙ ή δεν ψήφιζε.
Ερωτηθείς τι θα κάνει το ΠΑΣΟΚ την επόμενη μέρα
Ν.ΜΠΙΣΤΗΣ.: Αν υπήρχε δυνατότητα να κατέβει και σε αυτές τις εκλογές που ο ούριος άνεμος ήταν στα πανιά του ΣΥΡΙΖΑ, η Κεντροαριστερά ενωμένη κάτω από 15% δεν έπαιρνε. Δεν θα ήταν απλώς τρίτη δύναμη θα ήταν τρίτος πόλος.
Προφανώς για τον κατακερματισμό της Αριστεράς έχει ευθύνες και το ΠΑΣΟΚ, η πίεση όμως που δεχότανε ήτανε τέτοια που το ανάγκαζε να κάνει κινήσεις δηλαδή έχω πει ότι το λάθος το οποίο έκανε ήταν η εγκατάλειψη της ΕΛΙΑΣ. Η ΕΛΙΑ ήταν ένα 8%, ένα μικρό brand name σημαντικό όπου εκεί επάνω θα μπορούσε να οικοδομήσει. Η πίεση θα υπήρχε προς τις άλλες δυνάμεις για να ενωθούν ευρύτερα αλλά μπροστά στο γεγονός ότι ο Παπανδρέου αλλά και άλλοι μες το ΠΑΣΟΚ με αυτή την προοπτική δεν ήταν ευτυχείς ο Βενιζέλος νομίζω έκανε λάθος και έκανε πίσω αλλά αυτό τέλειωσε. Τώρα θέλει μια σοβαρότητα και κυρίως πρέπει να βγάλουμε και ορισμένα συμπεράσματα από το παρελθόν, δεν μπορούμε να πάμε όλοι αγαπημένοι πάλι. Δηλαδή άντε πάλι να ενωθούμε άντε πάλι να ταλαιπωρηθούμε , άντε πάλι να κατακερματιστούμε. Να έχουμε βγάλει κάποια συμπεράσματα και θα δούμε ποια είναι η πιο σωστή διαδικασία, ένα ανοιχτό συνέδριο όλων αλλά αυτό προϋποθέτει ότι όλοι θα μπορούν σε αυτή τη διαδικασία.
ΔΗΜ.: Όταν λέτε “όλοι” ποιοι εννοείτε;
Ν.ΜΠΙΣΤΗΣ: Εντάσσω οπωσδήποτε το ΠΑΣΟΚ, εντάσσω τον κόσμο που ακολούθησε τον Γ. Παπανδρέου όχι την ηγετική του ομάδα, είναι πια το χάσμα τόσο βαθύ αυτή τη στιγμή που δεν υπάρχει περίπτωση.
Εγώ που δεν είμαι από τα γεννοφάσκια μου ΠΑΣΟΚ και δεν συγκινούμε με αυτά τα ζητήματα μου είναι πάρα πολύ δύσκολο με αυτούς που πριν από είκοσι μέρες ρίξαν τέτοια μαχαιριά να κάτσω μαζί.
Νομίζω ότι καλό είναι για το ΠΑΣΟΚ το ουδέν κακό αμιγές καλού είναι σωστή διατύπωση. Δεν γινόταν αυτό το πράγμα ήταν παρά φύση αυτό που γινόταν, δεν μπορούσαν όλοι μαζί να ήταν.
Από εκεί και πέρα είναι δυνάμεις που υπάρχουνε μες το ΠΟΤΑΜΙ οι οποίες πρέπει να αποφασίσουν για παράδειγμα τον κ. Σκυλακάκη εγώ δεν μπορώ να τον βάλω στην Κεντροαριστερά, δεν θέλει ο άνθρωπος, είναι προφανές αλλά δυνάμεις γνωστές, οι Μεταρρυθμιστές, είναι μια δύναμη που μπορεί να παίξει ένα ρόλο. Τώρα ο ίδιος ο Θεοδωράκης πρέπει να αποφασίσει και αυτός τι είναι, γιατί έρχεται η ώρα της κρίσης. Μέχρι τώρα ήταν ωραία, είσαι απέξω, δεν έχεις να παίρνεις ευθύνες λες το ένα λες το άλλο κατά μια μικρογραφία αυτό που έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ.
Η χώρα χρειάζεται ένα ισχυρό σύγχρονο ανανεωμένο σοσιαλδημοκρατικό κόμμα, όσοι το πιστεύουν αυτό πρέπει να κάτσουν κάτω να συνεννοηθούν αλλά πρώτα από όλα να πούνε ότι το πιστεύουνε αλλά το ζήτημα είναι ότι μη υπάρχοντος χρόνου και χρημάτων η κυβέρνηση Τσίπρα -Καμμένου είναι κάτι το οποίο προσωπικά μου είναι αποκρουστικό και νομίζω ότι θα βάλει και τη χώρα σε περιπέτειες.
